کد مطلب:188848 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151

لزوم شکر به درگاه خداوند
امام باقر (ع) می فرماید:

الطاف و نعمت های متزاید الهی، قطع نمی شود مگر زمانی كه بندگان از شكرگزاری در برابر نعمت های حق روی گردانند و سپاس او بجا نیاورند. [1] .

امام باقر (ع) می فرماید:

رسول خدا شبی را در خانه ی عایشه به سر برد (و آن حضرت شب ها بر نماز و راز و نیاز مداومت داشت) عایشه به آن حضرت عرض كرد: ای رسول خدا! چرا خویش را در مسیر عبادت و راز و نیاز با پروردگار تا این حد به زحمت می افكنی با اینكه خداوند در قرآن تضمین كرده است كه غفران و بخشایش او شامل شما گردد؟

رسول خدا (ص) فرمود: ای عایشه آیا شایسته نیست كه من بنده ای شكور و سپاسگزار باشم! [2] .

از روایتی دیگر استفاده می شود اگر انسان توفیق عبادت و بندگی و اطاعت پروردگار را پیدا كرد، این توفیق، خود نعمتی است بزرگ و شایان شكرگزاری به درگاه خدا.



[ صفحه 281]



امام باقر (ع) در این زمینه می فرماید:

خدای را حمد و سپاس كه مرا تا به این مرحله رسانده است در حالی كه او را به اندازه ی یك چشم بر هم زدن معصیت نكرده ام. [3] .


[1] الامام الباقر (ع): لا ينقطع المزيد من الله حتي ينقطع الشكر من العباد. مشكاة الانوار 86؛ ميزان الحكمة 5 / 144.

[2] عن ابي جعفر (ع) قال: كان رسول الله عند عائشة ليلتها، فقالت يا رسول الله لم تتعب نفسك و قد غفر الله لك ما تقدم من ذنبك و ما تأخر؟ فقال: يا عائشة الا اكون عبدا شكورا... اصول كافي 2 / 95.

[3] الباقر (ع): الحمد لله رب العالمين الذي بلغني هذا المبلغ و لم اعص الله طرفة عين. بحار 12 / 8.